Ο ταύρος αποδίδεται με συμπαγές, επίμηκες, ελλειπτικής διατομής σώμα, με την ουρά να υποδηλώνεται με καμπυλούμενη απόφυση. Τα κέρατα αποδίδονται με δύο τριγωνικές αποφύσεις, τα μάτια με δύο κυκλικές αποφύσεις, ενώ το στόμα με βαθιά οριζόντια εγχάραξη. Το ομοίωμα στηρίζεται σε δύο επιμήκεις, ορθογώνιες, επίπεδες βάσεις, εν είδει ποδιών. Στο κατώτερο τμήμα των βάσεων διακρίνονται διαμπερείς οπές, στις οποίες τοποθετούνταν πιθανότατα ξύλινοι άξονες για την προσάρτηση των πήλινων ροδών προκειμένου το παιχνίδι να μπορεί να μετακινηθεί. Η μετακίνηση γινόταν πιθανότατα με σχοινί το οποίο ήταν περασμένο στη διαμπερή οπή που διακρίνεται στο λαιμό του ταύρου. Το παιδικό αυτό παιχνίδι ήταν σύνηθες κατά την αρχαιότητα και αποτελεί συχνά κτέρισμα σε παιδικές ταφές. Το εύρημα προέρχεται από παιδικό τάφο στο Γαβαλομούρι Κισσάμου και χρονολογείται στην γεωμετρική περίοδο.