Πήλινη πυξίδα με επίπεδη βάση, κυλινδρικό σώμα και ελαφρά έσω νεύον, αποστρογγυλεμένο χείλος. Στο ανώτερο τμήμα του σώματος είναι αντιδιαμετρικά τοποθετημένες δύο οριζόντιες, ταινιόσχημες λαβές, εναλλάξ με δύο κάθετες, ελλειπτικής διατομής λαβές. Εξωτερικά το αγγείο φέρει πλούσιο γραπτό διάκοσμο, που οργανώνεται σε δύο μετόπες και απεικονίζει πλήθος γνωστών διακοσμητικών θεμάτων της περιόδου: κέρατα καθοσιώσεως, διπλούς πελέκεις, πτηνά, δικτυωτό μοτίβο, τεθλασμένες και κυματοειδείς γραμμές κ.ά. Στην εμπρόσθια όψη φέρει παράσταση μουσικής σκηνής, με όρθια ανδρική μορφή, που έχει το κεφάλι σε κατατομή, στραμμένο προς τα αριστερά και το σώμα κατενώπιον. Η μορφή είναι ενδεδυμένη με αχειρίδωτο (χωρίς μανίκια) χιτώνα. Με το ένα χέρι κρατά κλαδί και με το άλλο μεγάλο επτάχορδο μουσικό όργανο (κιθάρα ή ”κιθαρίς” κατά τον Όμηρο). Οι δύο αποφύσεις στο άνω μέρος του οργάνου πιθανά δηλώνουν αυλούς (οπές) για την έξοδο του ήχου από το ηχείο. Η μουσική σκηνή, ”κιθαρωδία”, γνωστή και από άλλα παραδείγματα του κρητομυκηναϊκού κόσμου, ερμηνεύεται ως θρησκευτική τελετουργία. Η ανεύρεση του αγγείου σε τάφο συνδέει τη σκηνή με ταφικές τελετές, παραπέμποντας στη γνωστή -για τους προϊστορικούς χρόνους- άμεση σύνδεση της μουσικής με τη θρησκευτική λατρεία και τις νεκρικές τελετές. Ο κιθαρωδός μπορεί να ερμηνευθεί είτε, ως θεότητα (Απόλλωνας ή Ορφέας), οπότε η σκηνή είναι θρησκευτική είτε, ως αοιδός, οπότε η σκηνή είναι επική ή ως ιερέας που τιμά με τη μουσική το νεκρό ή επικαλείται τις χθόνιες θεότητες, οπότε πρόκειται για σκηνή που αναπαριστά ταφική τελετουργία. Αποτελεί το πιο γνωστό και αντιπροσωπευτικό δείγμα του κεραμικού εργαστηρίου της Κυδωνίας.