Πήλινο, γυναικείο ειδώλιο, κατασκευασμένο από μήτρα. Απεικονίζεται μορφή θρηνωδού, όρθια επάνω σε βαθμιδωτή βάση, με ελαφρά προτεταμένο το αριστερό πόδι και έχοντας τα χέρια σηκωμένα και ακουμπισμένα στο κεφάλι της. Η μορφή φέρει πέπλο με μακρύ απόπτυγμα, έως το ύψος των μηρών, και ιμάτιο που πέφτει πάνω από τους ώμους και φτάνει έως τα γόνατα. Τα μαλλιά απλώνονται ελεύθερα στους ώμους, χωρισμένα στη μέση. Στη σχεδόν επίπεδη, αδιαμόρφωτη, πίσω πλευρά διακρίνεται οπή στο κεφάλι και ορθογώνιο, επίμηκες άνοιγμα στην πλάτη για τον εξαερισμό του ειδωλίου κατά την όπτηση. Κατά τόπους διακρίνονται ίχνη λευκού επιχρίσματος. Το ειδώλιο, που χρονολογείται στον 4ο αι. π. Χ., προέρχεται από το νεκροταφείο της αρχαίας Κυδωνίας, από την ανασκαφή εντός της ιδιοκτησίας Βαγιάκη – Σκλαβενίτη, στη συμβολή των οδών Γιαμπουδάκη και Ξανθουδίδη στα Χανιά, και είχε εναποτεθεί ως κτέρισμα σε γυναικεία ταφή.